Na zijn vlucht uit Irak belandde Omar in Nederland in een heel andere wereld. Een wereld met nieuwe uitdagingen, die hij door keihard te werken (en te leren) overwon. Als network security engineer is hij nu prima op zijn plaats bij Nivo.
‘Wanneer het even uitkomt, schakel ik ’s avonds na het avondeten nog even de computer aan. Ik zet een kop thee en zoek online naar iemand om mee te schaken. Mijn hersenen aan, mijn gedachten uit. Een heerlijke manier om te ontspannen.
Ik houd ervan om een tactiek te bedenken en uit te voeren, zeker als het uitpakt zoals je wilt. Ik doe het met schaken, maar net zo goed in mijn werk. En, als het even kan, ook in het leven. Alleen laat het leven zich lastiger plannen.
Astronaut of dokter
Tot 2006 was ik electrical engineer in Irak, in Bagdad. Ik werkte in de telecommunicatie, voor grote, internationale bedrijven. En oké, ik was geen astronaut of dokter geworden – waar ik als kindje van droomde – maar het was goed en leuk werk.
Toen kwam de burgeroorlog. We waren gedwongen te vluchten. Eerst alleen ik, daarna volgden mijn vrouw en kinderen. We kregen in 2009 uiteindelijk een verblijfsvergunning in Nederland en moesten stapje voor stapje een nieuw leven opbouwen.
Het was geen gemakkelijke periode, natuurlijk niet, maar ook op werkvlak ging er een heel nieuwe wereld voor me open. In Nederland waren zo veel meer mogelijkheden. Er mocht meer, er kón meer. De internetverbinding hier was bijvoorbeeld véél beter. En er was binnen de ICT ook veel meer werk om uit te kiezen. Gelukkig maar, want aan het werk dat ik ooit had gedaan, dáár was in Nederland weinig behoefte aan.
Ik begon niet op 0. Uit Irak nam ik een diploma, werkervaring en aanbevelingen mee. Ik kreeg al snel een baantje bij Centric, waar ik bij mensen thuis internetverbindingen installeerde en storingen verhielp. Maar ik wilde wat anders. Toen al wist ik dat ik me in netwerken wilde specialiseren. En ik wist ook wat ik daarvoor moest doen: leren. Veel leren. Over dit werkveld én over de Nederlandse taal.
Cursussen en tutorials
En dus ging ik cursussen doen. Deed ik examens bij Cisco en bij Microsoft. Alles betaalde ik zelf. En ik volgde heel veel gratis YouTube-tutorials. ’s Avonds na het werk, in het weekend. Er is daar zó veel nuttige informatie te vinden. En dat heeft me ontzettend geholpen. De kennis die opdeed hielp me uiteindelijk aan een baan bij Nivo.
Ik kan inmiddels wel zeggen dat we hier ons plekje gevonden hebben. Ik mis Bagdad en mijn familie en vrienden daar, met wie ik vooral via WhatsApp nog contact heb. En ik mis mijn ouders, broers en zus, die in Denemarken wonen en gelukkig gemakkelijker te bezoeken zijn. Maar ik denk dat we ons plekje gevonden hebben, hier in een rustige wijk in Apeldoorn. Mijn jongste dochter, Meryem, zit op de basisschool, haar zus Safa op de middelbare. En mijn zoon Khatteb is sinds maart dit jaar mechanical engineer. Iets wat hij met veel plezier doet.
En ik werk al even graag. Network security engineering ligt heel dichtbij mijn hart, nog meer dan het werk dat ik in Irak deed. Ik weet eigenlijk niet waarom. Maar het helpt natuurlijk dat ik bij Nivo al een paar heel leuke opdrachten kon doen. En dat meerdere klanten me al vroegen om langer te blijven. Blijkbaar had ik een goede indruk gemaakt.
Zelfvertrouwen
Toen ik hier begon, voelde ik me nog best onzeker. Ik sprak de taal nog niet goed genoeg, wist niet zo goed wat er van me verwacht werd, of ik goed genoeg was. Het was dus heel goed voor mijn zelfvertrouwen om te merken dat opdrachtgevers blij met me zijn.
Maar het betekent niet dat ik al tevreden ben. Ik blijf me ontwikkelen. Dankzij Nivo, dat mijn cursussen nu voor me betaalt. En natuurlijk ook met hulp van YouTube.